Rody

W Vannelae właściwą władzę sprawuje miejska rada złożona z głów trzech najpotężniejszych rodów, dowódcy wojsk miejskich oraz najwyższej kapłanki Tzipporah. Żadnemu z rodów taki model się nie podoba, woleliby rządzić sami, tym bardziej, że... cóż, nie układa się między nimi. Walka o władzę sprawiła, że przy każdej okazji podstawiają sobie nogi, a każdy mariaż mający połączyć jeden ród z drugim, zostaje natychmiast zniszczony przez ród trzeci. Nikt nie może mieć przewagi, więc pokój w mieście, jest, jakby to ująć, zaburzony.
Czas przedstawic bohaterów dramatu:

Motto: Nhuuk Noahb - Zawierz kłom
Głowa rodu: Delcaster vea Yerreg, zwany Białym Wilkiem, wdowiec, jako jedyny ma przebłyski chęci na pokój między trzema rodami, choć mówi się, że robi to jedynie ze względu na swoją jedyną córkę, która ma odziedziczyć po nim schedę. Jest przystojnym mężczyzną około pięćdziesiątki, w tej chwili szuka żony.
Dziedzic: W tym wypadku dziedziczka - Allea vea Yerreg, jedyne dziecko Dercastera, za wszelką cenę nie chce dopuścić do kolejnego mariażu swojego papy. Jej piękno jest wręcz legendarne, jednak dziewczyna odstrasza od siebie wszelkich adoratorów swoim upartym charakterem. Jest wilczycą, trudno ją poskromić.
Dwór: kuzynostwo rodu (to samo nazwisko), rody, które poprzysięgły wierność Yerregom, trzy kapłanki Tzipporah - stara Hidaes i dwie nowicjuszki, służba, artyści.
Symbole i zwyczaje: Kolory biały, ciemnoszary i srebrny, wilk, dziedzic nosi na palcu srebrny pierścień z wygrawerowanym wilczym łbem oraz mottem rodu na wewnętrznej stronie, kobiety mają o wiele mniej do powiedzenia niż mężczyźni, jednak prowadzą zazwyczaj własna grę w kuluarach. Rodowe święto przypada na przełom dwunastego i pierwszego miesiąca, wtedy Yerregowie i cały ich dwór udają się na rynek i tam trwa zabawa od rana, do rana. Od zamierzchłych czasów za każdym mieszkańcem dworu biega jego własny wilk, potomek starej watahy. Imię zwierzęcia jest przymotnikiem. Dziedziczyć mogą zarówno kobiety, jak i mężczyźni, kobiety jednak nie zachowują swojego nazwiska - przejmuje je pierwsze urodzone przez dziedziczkę dziecko.
Pochodzenie: Ród pochodzi od Yorgena, który założył osadę na północy (niedaleko wzgórza Tyunn) wraz ze swoją rodziną. Najstarszy z trzech braci miał niezwykłą słabość do polowań i często przynosił do domu skóry rożnych zwierząt. Pewnego dnia podczas polowania dołączyła do niego wataha wilków, która nie czyniła mu krzywdy, a nawet pomogła mu w upolowaniu zwierzyny. Wilki okazały się przychylne Yorgenowi i od tego momentu wataha zamieszkała w domu najstarszego z synów starego bartnika. Od tego momentu wilk zawsze był tu przyjacielem i z tego też powodu znalazł się w rodowym herbie.
Lokalizacja: Rezydencja rodowa Księżycowy Fort na wzgórzu Tyunn, mniejsze rezydencje wokół wzgórza.

Motto: Lonor Serratu Yum - Wzleć ponad dumę.
Głowa rodu: Wettene i Linn vea Saaronen, małżeństwo dzielące obowiązek głowy rodu na dwoje, Wettene ma po pięćdziesiątce, Linn koło czterdziestki. Oboje szanuje się za ich niezwykłą mądrość, jednakże Wettene często przez swoją złośliwość burzy spokojny nastrój. Linn należy raczej do spokojnych i zrównoważonych członków rodziny. Łagodzi konfliktowego męża, choć trzeba przyznać, że nie zawsze jej to wychodzi, czasem sama wpada w ogromną złość, a trzeba przyznać, że trudno ją wtedy uspokoić, staje się prawdziwym demonem.
Dziedzic: Theo vea Saaronen, starszy z bliźniaków. Jest wyjątkowo niepoważny. Odziedziczył temperament po ojcu, a nie było nikogo, kto mógłby go odpowiednio przytemperować. Szasta majątkiem na prawo i lewo, nie wiadomo, ile jego bękartów szlaja się już po mieście, a on nie widzi nic złego w swoim zachowaniu. Korzysta po prostu z życia i przy okazji sprowadza na złą drogę wszystkie napotkane kapłanki. Utrapienie rodziny. Ma dwadzieścia cztery lata.
Dwór: O ile dziedzic jest jaki jest, o tyle jego zaledwie o pięć minut młodszy brat, Taria, to ostoja rodzinnej tradycji i honoru. Gdyby nie narzucona tradycja, z pewnością zastąpiłby swego brata w kolejce do przejęcia ojcowskich zaszczytów. Na nieszczęście urodził się jako drugi brat. Są jeszcze dwie córki, Morgaine i Nevella (pierwsza jest zaręczona z baronem vea Hego). Obie nie szanują swojego najstarszego brata, choć Nevella na siłę szuka mu żony, która mogłaby doprowadzić go do ładu. Cała trójka ma kolejno dwadzieścia cztery, dziewiętnaście i siedemnaście lat. Do reszty dworu należy kuzynostwo (z tym samym nazwiskiem), służba, naukowcy oraz stara kapłanka Tzipporah, Lehes (pozostałe musiały opuścić to miejsce po tym, jak jedna z młodszych została matką kolejnego bękarta dziedzica). W służbie znajdują się sami mężczyźni i starsze kobiety (choć nie wiadomo, czy i mężczyźni są tu bezpieczni...).
Symbole i zwyczaje: Kolory czerwony, biały i czarny. Zwierzęciem rodowym jest orzeł. Dziedzic nosi na ręku tatuaż zawierający trzy pierwsze litery wyrazów z rodowych słów (LSY). Ma to przypominać o znaczeniu, jakie mają one dla rodu. W najwyższej wieży pałacu znajdują się gniazda orłów, które przybywają tu, by zakładać rodziny. Opiekuje się nimi jeden z kuzynów, ponieważ osoba, która ma styczność z orłami z Wieży Nieba, musi być szlachetnej krwi. Na przełomie czwartego i piątego miesiąca ród obchodzi swoje trzydniowe święto. Pierwszego dnia wyruszają na polowania poza miasto, by zdobyć jedzenie na dzień kolejny, następnego dnia odbywa się wielka uczta i zabawa w ich domu, a ostatniego - zbożny spokój i całodzienna modlitwa w świątyni.
Pochodzenie: Najmłodszy syn, Sineaal, trafił swoją strzałą w ptasie gniazdo. Jak się potem okazało, by to gniazdo orła. Nic nie ucierpiało, jednak miejsce, w którym powstawała osada było wręcz oblegane przez orle rodziny. Jak to się stało, że nie opuściły tego miejsca? Tego nikt nie wiedział, ale w ramach rozrostu osady i budowli rezydencji rodowej, powstała specjalna wieża, w której orły zakładały swoje gniazda. Pojawienie się orła w herbie było jedynie kwestią czasu.
Lokalizacja: Rezydencja rodowa nazywana Orlą Przystanią, znajduje się nad Szafirowym Stawem we wschodniej części miasta.

Motto: Gordre Siliu Hes - Rozwiązujemy języki
Głowa rodu: Iarea vea Valari, wyjątkowo starsza pani, która piękne lata życia ma już za sobą, teraz zostały tylko gorycz, złośliwość i zrzędliwość. Co prawda w sztuce negocjacji nie ma sobie równych, a jej mądrość i doświadczenie są ważnymi czynnikami utrzymania tego miasta, to jednak sposoby, w jakie starsza kobieta zdobywa sobie zwolenników i usuwa przeszkody, są kontrowersyjne. Jest wdową, jej mąż zmarł przed wieloma laty, jednak Iarea nie wyszła za mąż ponownie, tłumacząc, że jedynie by ją to ograniczało. Mówi się, jakoby Iarea miała jakieś konszachty z Judith, boginią śmierci, jednak ona sama temu zaprzecza.
Dziedzic: No i tu właśnie jest problem. Dwaj synowie Iaerei znajdowali się już w grobach, a ich synowie domagali się należnych im praw. Głowa rodu ma w tym momencie prawo wybrać tego, kto po jej śmierci obejmie we władanie cały ród, jednak babci jakoś nieszczególnie się spieszy. Dwaj kuzyni - Hector vea Valari, syn starszego syna, Odrana, oraz Felmer vea Valari, syn młodszego z braci, Negeda. Obaj nie należą do najmądrzejszych istot na ziemi, spierają się o drobnostki, na czym cierpi cały ród. Na szczęście babcia ma jeszcze asa w rękawie w postaci sióstr dwóch przeciwników, Cendry, Zheili i Panerii, trzech uroczych dam, których umysły są o wiele bardziej lotne. Dwie pierwsze to córki Odrana, trzecia zaś - Negeda. Nie ma między nimi jadu takiego, jaki panuje wśród ich braci. Kto jednak pozwoli na kolejne rządy kobiety? Na pewno nie dwaj walczący o władzę.
Dwór: kuzynostwo rodu (to samo nazwisko), kapłanka Tzipporah, Deuderas, i dwie nowicjuszki, służba, cudzoziemcy.
Symbole i zwyczaje: Kolory zielony, srebrny i złoty. Symbolem są dwa splecione węże, jeden srebrny, drugi złoty. Głowa rodu nosi na szyi herbowy znak. Wszystkie młode panny i panowie muszą mieć przy stroju jakiś zielony element, dopiero gdy panna wyjdzie za mężczyznę z innej rodziny, ma prawo zmienić barwy. Rodowe święto obchodzą w nocy na przełomie dziesiątego i jedenastego miesiąca. Wtedy właśnie z ich rodowej siedziby słychać radosne śpiewy i niezwykłą zabawę, podczas której dzieją się różne dziwne (mówi się, że mistyczne) rzeczy. W rodowej rezydencji znajduje się wielu cudzoziemców, którzy wkupili się w łaski głowy rodziny. Służą jej dobrą radą i opowiadają, co się dzieje w ich krajach i miastach. Dzięki temu Iaera ma niezwykle otwarty umysł.
Pochodzenie: Mówi się, że tuż po tym, jak Bheyte osiedlił się wraz ze swoją rodziną i grupą ludzi na zachodzie, przyszło mu zmierzyć się z przeraźliwym potworem zamieszkującym tę krainę - morskim bazyliszkiem. Pokonał go oczywiście i z dumy ze swojego czynu, umieścił w herbie najpierw jednego węża, srebrnego. Niedługo potem do rodu przyłączyła się inna znaczna rodzina z dalekiej zamorskiej krainy, mająca w herbie złotego węża. Tak oto gady splotły się i pozostają takie po dziś dzień.
Lokalizacja: Rezydencja rodowa Czarci Krąg znajduje się tuż przy porcie, w bogatszej części nadmorskiej dzielnicy.

Wiele pobocznych rodów także zajmuje swoje miejsce przy ogromnym, szlacheckim stole. Każdy z nich opowiada się po którejś ze stron, trudno pozostać neutralnym w takim mieście.

Jak założyć własny ród?
To wcale nie takie trudne - w karcie postaci, w której tworzysz postać i zakładasz ród, zaznacz jego istnienie na arenie politycznej, pokrewieństwo z innymi rodami, pochodzenie, opis dworu, herb i zawołanie. Ród zostanie przestudiowany, a natępnie zostanie uzgodniona siedziba i majątek.

Drzewa genealogiczne rodów (uzupełniane na bieżąco):
Yerreg i Saaronen
Valari